همیشه گفتم که انسان موجود عجیبی است و عجیب تر از آن روزگار محاط شده بر اوست.
گاهی در یک لحظه پرتاب می شی به زمانهایی دور و دقیقا اینجاست که مقایسه ایبین الان و دیروزت خواهی داشت. اینکه چقدر به تجربیاتت اضافه شده ، چقدر دایرهانسان شناسیت بیشتر شده و شاید هم به چروک های روی صورتت اضافه شده مهم نیست ، مهمروزهایی است که گذشت و روزهایی که پیش روست.
اول خیلی خوشحالم وقتی می بینم اینجا هنوز هست و دوستان برتر از آب روانی کههر از گاهی جویای احوالاتتن و می تونی در دل تاریک ترین و یا روشن ترین اتفاقاتزندگی کلید بندازی و وارد بشی ، چراغ روشن کنی و روی کاناپه خاک خورده کنار پنجرهلم بدی و از پشت پنجره به خیابان و آدمهاش نگاه کنی.
دوم شرمنده دوستان، می دانم بارها به خودم وشما قول به روز کردن اینجا را دادمو هربار تعلل کردم. اما قصور ، عمدی نبوده. درگیری های کاری و فکری است و دیگرهیچ.
ایام به کام همه رفقا!
درباره این سایت